در آن روز جوانان دلیر بلوچ در پی فراخوان برای اعتراض به کشتار مردم در شهرهای مختلف و تعرض جنایتکارانه فرمانده انتظامی چابهار به یک دختر شریف و آزاده بلوچ، مقابل کلانتری۱۶زاهدان تجمع کردند و با فریاد «می‌کشم می‌کشم آن‌که برادرم کشت» و «مرگ بر خامنه‌ای» و «این همه سال جنایت، مرگ بر این ولایت»، تمامیت نظام را به چالش کشیدند.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر در گزارشی اعلام کرد نیروهای سرکوبگر، روز هشتم مهر (۳۰ سپتامبر) که به «جمعه خونین زاهدان» معروف است، تنها در یک روز با تیراندازی به‌سوی مردم، ده‌ها معترض را کشتند و زخمی کردند و «مرگبارترین سرکوب سال» را طی یک روز رقم زدند. این سازمان حقوق بشری از هیئت حقیقت‌یاب سازمان ملل متحد درباره ایران که به‌تازگی تشکیل شده است، درخواست کرد توجه ویژه‌ای به «جنایت‌های نیروهای امنیتی» در مناطق محل عمدتا بلوچ‌نشین، داشته باشد.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر با استناد به روایت شاهدان عینی و اطلاعات موجود تایید کرد که در جمعه خونین زاهدان، ماموران امنیتی از پشت‌بام‌های اطراف مصلای بزرگ زاهدان و مسجد مکی (مسجد اهل سنت زاهدان) به‌سوی معترضان تیراندازی کردند و حتی خودرویی که مجروحان را به بیمارستان منتقل می‌کرد، هدف قرار دادند.
در این گزارش آمده است که در بیشتر موارد، معترضان «تهدید جدی» برای نیروهای امنیتی مسلح نبودند و برخلاف ادعای حکومت، هیچ مدرکی که اثبات کند معترضان از سلاح گرم استفاده کرده‌اند، وجود ندارد. در عین حال مدارکی وجود دارد که آشکار می‌کند ماموران حکومت به‌تناوب از «نیروی قهریه کشنده» علیه معترضان در زاهدان و محله‌هایی مانند شیرآباد استفاده کرده‌اند.