ما در برابر یک رژیم فاشیستی مذهبی ایستاده‌ایم.
جمهوری اسلامی، یک نظام آپارتاید جنسی، یک دیکتاتوری خون‌ریز، و دشمن دموکراسی‌ست.
این حکومت با پشتیبانی سپاه تروریستی و چماق شریعت، هر صدای آزادی‌خواه را با طناب دار، شکنجه و گلوله خاموش می‌کند.
ما نه اصلاح می‌خواهیم، نه رفراندوم زیر سایه سرکوب.
ما خواهان سرنگونی کامل جمهوری فاشیست اسلامی هستیم — با همه نهادهای سرکوب‌گرش.
امروز زنان، معلمان، کارگران، دانشجویان، فعالان محیط زیست، نویسندگان، اقلیت‌های مذهبی،
همه قربانی‌اند — فقط چون خواهان زندگی‌اند.
پخشان عزیزی، شریفه محمدی، وریشه مرادی، امروز در صف اعدام‌اند،
نه به‌خاطر جنایت، بلکه چون گفتند: «نه!»
چون نپذیرفتند در حکومت ملا، زن درجه‌دو باشد.
ما با فراخوان «ندای زنان ایران» و کارزار «همه با هم علیه اعدام» هم‌صدا هستیم:
نه به اعدام، نه به حکومت مذهبی، نه به ولایت فقیه، نه به جمهوری اسلامی.
ما دموکراسی، برابری، و آزادی می‌خواهیم —
نه حکومت آخوند، نه قانون شریعت، نه دستگاه مرگ.
سرنگونی این رژیم، تنها آغاز راه آزادی‌ست.
ما ایستاده‌ایم — تا پایان این کابوس.
ما، فعالان سیاسی در گوتنبرگ سوئد، صدای اعتراض مردم ایران را از دل خیابان‌های تبعید بلند می‌کنیم.
علیه جمهوری اسلامی، علیه سرکوب، علیه اعدام، علیه فقر و تبعیض سیستماتیک.
با مردم ایستاده‌ایم — برای آزادی، برای دموکراسی، برای زندگی.
رحمان حاجی مقصودی | شهرام پناهی | فرشید مرادی | رضا بهپوری